Tasa etme
Kaygılanma
Oturur şimdi ne şiirler yazarım
Gözlerin bayram eder
Kalbin çocuksu bir neşeyle güler
Kağıdım bitti bu arada
Geçmişte boğulmasam
Bugünü doyasıya yaşayabilirdim
Yarına hayaller kurmasaydım
Dünün hatıralarına karşı koyabilseydim
Kasvetli bir odada esir olmayabilirdim
Güneşe bakmaktan yüksünmeseydim
Bana biraz zaman ver!
Güneşe danışayım
Bu aşkı enine boyuna tartışayım
Ucunda yanmak var
Bir başına kalmak var
Bir yaprağa kuru dal olmak var
Güneşin battığı topraklar
Aşkın değersiz olduğu yerdir
Yerle yeksan olur duygular
Sevginin yetim olduğu yerdir
Ruhlar hissizce kendini paralar
Evliliğin parayla satıldığı yerdir
Ben yine kalmış gibi güvertede
Amansız bir fırtınanın içinde
Bir el uzanır çalkantılı çaresizlikte
Asılır ruhuma, bırakmaz hiçlikte
Sözleri ile emniyet serper
Gözleri ile cennet dizer
Güzel insanlar
Işık yayarlar durmadan
Aydınlatırlar yolumuzu
İyiliği öğütler
Çirkinliği silerler
Ömür uzar
Ali diye güzel isimli, güzel düşünceli insan
Bir harf öğretildi diye kırk yıl köle olan
Desin bana!
Yol göstersin bu garibana!
Bir kadın;
Alfabeler öğretip dile can kattıysa
İzmir hayatımın en güzel yıllarını
En güzel insanlarını verdi
Bu güzel şehrin bana hediyesi
Harika bir arkadaş oldun
Ve ben istemekteyim şimdi fazlasını
Umarım bu şehir kadar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!