Güzel sevmeli insan
Kara, kışa kıyamet dememeli
Beyazı huzur görmeli
Bulutlu, yağmurlu günde kötü hissetmemeli
Doğanın sesini dinlemeli
Bulutlara küsmemeli
Güz gülleri gibi diyor şarkılar
Bahar yaşamadım diyorlar
Yalan vallahi yalan
Ne çok baharlar yaşadım
Sevmeyi de sevilmeyi de bildim
Aşkın buselerini yanaklarımda hissettim
Hadi gel
Bir masal yazalım
Saklı bir cennet kuralım
Ben ev olayım
Bilirsin gönlüm geniştir
Hadi git
Topla neyin varsa bende
Eksik olma değil
Büsbütün toz ol
Bir alev yak
Kalmasın hiçbir fotoğraf
Hak etseydim mutluluğu
Verilirdi herhalde bana
Tam tutacakken ucundan
Kaçırmazdım birçok defa
Bilseydim kıymetini sevilmenin
Nankörlük etmezdim ona
Haklıymışsın sevgilim
Yüzümde aptal bir gülümseme var
Ama hangi adam aptallaşmaz ki
Seninle uyuyup
Seninle uyanırsa
Tatlı sesinden günaydın alırsa
Hangi sokaktasın
Hangi lambanın altında
Sızıp kaldın aşktan
Gündüz güneş,
Gece belediye canla başla
Aydınlatırken sokakları
Yine biri içimde can çekişiyor
Ha öldü ha ölecek
Son nefesini vermesini bekliyorum
Sonra gömeceğim onu
Derinlere, karanlık dehlizlere
Umutsuz vaka gibi
Sen, en kötü insansın;
Bir şaire musallat olansın,
Şiirlerine ihanet bulaştıransın,
Şiirleri şaire uzak tutansın,
Ey kadın!
Sen, şaire şiiri haram kılansın.
O kadar çok yazdım ki
Elim kolum harf içinde
Parmaklarım hece biçiminde
Sözlerimde portren var sanki
Yüzün gözün mısra içinde
Dudakların ve yanakların kafiye biçiminde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!