On yedi aydır feryat ediyor,
Seni eve çağırıyorum.
Celladının ayaklarına da kapandım,
Sen hem oğlum hem de felaketimsin.
Herşey sonsuz bir kargaşa içinde
Ve ben kimin hayvan, kimin insan
Olduğunu artık çözemez oldum.
İnfazını bekleyişim
Daha ne kadar sürecek,
Öngöremiyorum.
Görkemli çiçekler etrafta, çan sesleri
Ve hiçbir yere uzanan ayak izleri.
Koskoca bir yıldız, gözlerimin içine
Bakarak, yakın bir ölümü vaat etmekte.
1939
Çeviren:
Melaike Hüseyin
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta