İnce ağrılar saldı yokluğu
Buran... Acıtan...
Ne, nedir bilemedi
Paramparça oldu aklı
Bir o dala kondu, bir bu dala
Kırılıverdi konduğu her dal
Yükü ağır...
Tepelerini parlattı karlı dağların
Altın sarısı göz alan ışıklar
Al al oldu sobanın yanakları
Üstünde zıpladı
Bağrı yanık kestaneler
Yutuverdi kavakların doruğunu
Yoğun ağır sis yumağı
Uzatıp elini doldurdu ceplerine
Avuç avuç...
Nöbet değiştirdi
Güneş ile rengi soluk ay
Kaval sesi dokunaklı
Perde perde ulaştı yüreğine
Ürkütmemeye çalıştı
Paltosuna konan kar tanelerini
Kırık dökük ışığında
Sokak lambasının
Seyretti nazlı nazlı inişlerini
Göz çukurlarında
Renkten renge girdi Akdeniz
Düş Kuruyor Gece ' adlı kitabımdan - Ocak 2008 -
www.haticebediroglu.net
Hatice BediroğluKayıt Tarihi : 16.10.2006 00:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yükü ağır... ' Taşıyamadı, yükü ağır. Kutluyorum, sevgilerimle.
Kalemine sağlık.
AHMET AYAZ
www.ahmetayaz.bz.tc
TÜM YORUMLAR (59)