Renk Mitolojisi Şiiri - Orhan Tiryakioğlu

akla kara savaştı, bir zaman;
süt liman olsa herşey;
-melek gâlip!
köze dönse, kor; şeytan!
zafer işareti mi?
-mağlûp!

bir ışık düştü sonra geceye;
derya, cümbüşe doydu o gün;
-öldü, renge kör insan!
-çeşni, garip!

önce kan aktı toprağa;
-kızıllaştı şurup!
göğü gördü gün, ardından;
ayrıldı çam dalından anca,
-kire bulandı kozalak!
-hünnap utandı!

turkuazı bildi zamanla, yürek;
baharı, cennete boğdu;
-eli, baldı;
-güldü, hafifmeşrep!
sevdâya goncaydı, yâr;
-çiçeği, aldı!
-dile geldi!

doğdu, renge âşık insan;
-candan mürekkep;
çulu sevdi!

22.05 - 05.09.2011