Sis giysisi
Uyanmis bir sonbahar sabahinin mahur mahaline
Yaban kazlari rüzgarla oynasan sazliklarin sakini, kusluk vakti gün
Dökülmüs yapraklari süpürüp topluyor caddelerden ormanlardan
Sokak aralari bir adim mesafede mesken bellemis
Yandigi derdin narina harina küllenip durup meyli renge kizilcik
Hem yanar hem küllenir
Dallarin arasinda sisli puslu göllerde
Dört duvar arasi sehre kahve köpürtür gibi cezve
Pulu sökülür zarfi acilir
Artik hatiri sayilmayan bir mektunun catal yolagzindan
Toprak yeniden sis giyer kaybolur yollar evler insanlar icinde
Destikce kavillesir, ikindi vaktidir gün
Muhabbetsiz susarak kuslarin cigligina, dalgasina denizin
Durgun mu durgundur gayri aksam
Ve suskundur bakip seyreden
Güne yorgun geceye yoksul tabure
Ekim / 21
Kayıt Tarihi : 21.10.2021 16:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!