Recep Okatan Şiirleri - Şair Recep Okatan

Karanlıktı sokak
Soğuktu hava
Mola vermiştim
Bir sokak lambası altında
Ben ellerimi üfleyip
Burnumu çekerken titreyerek

Ah şu yaralarım
Ah şu yaralarım
Delik deşik her yanım
Bir değil iki değil
Bilmem hangi birini kapatayım
İspat yok

Başını önüne eğerek
Önce karşısındakini huşu içinde dinledi
Ardından da biraz mahcup
Hatta biraz ağlamaklı
Gözlerini ovuşturarak
Evet haklısın dostum dedi

Biz koca bir şehir sanırdık
Çatısı kiremetli lamba yanan beş on evciği
Aklımız ermezdi de değirmenin dönen taşına
Biz fabrika bilirdik kasabadaki demirciyi
Hangi hatıramı anlatayım
Hangi sırrımı vereyim sana

Cami
Kilise
Havra
Allah'a çağırırken Allah'ın kullarını
Sokaklarda Allah adına
Birbirini boğazlar Allah'ın kulları

Geç diğerlerini ahbap
Onların hepsi bilindik
Bana anlayacağım dilden
Arınık durunuk
Ve de berrak
Bana aşkı

Asla unutmaz
Bu üstüne basıp geçtiğimiz toprak
Öyle bir hafıza var ki
Bu kadar olur ancak
Kaş göz
El ayak

Değmez ahu figan edip
saç baş yolmaya
Değmez sancılar çekip
İki büklüm olmaya
Sen suskun
Ben divane

gitti gelmez uzun yola
göndermeseydim ne ola
nedametler duya duya
bekle beni bekle beni

Ben suya düşen cemreyi
Ben çil süren kökleri
Ben köpük köpük selleri,
Ben akıp akıp gitmeyi severim

Ben dolu dolu heybeyi