UZAK DUR
Yollarına toz olmuşum
Yaz gününde buz olmuşum
Her dile ben söz olmuşum
Uzak dur benden sevdiğim
UZAKTAN HOŞ GELİR
Asalet olmayan kurar masayı
Haddini bilmeyen kırar kasayı
Doldurup içsende bir bardak çayı
Muhabbet olmassa vallah boş gelir
Uzaktan davulun sesi hoş gelir
ÜZMEKTEN KORKTUM
Bunca sene yalanlarla savaştım
Bazen ucuz atlattım bazense kaçtım
Ömrümü boş yere millete saçtım
Üzülmekten değil üzmek ten korktum
ÜZÜLDÜM
Mert düşmana sözüm yoktu aslında
Namert dosttan darbe yedim üzüldüm
Ben kimseye gönül koymam darılmam
İçime atmaktan işte böyle süzüldüm
ÜZÜLMEYE DEYMEZ
Uzaktan bakıp ta izleme beni
Bırak ardından konuşan eli
Dindir gözümden akan kan seli
Deymez be güzelim üzmeye deymez
VAKİT GELDİ
Kimin kimedir havası
Tutma kalpte kiri pası
Topla göçü tutma yası
Vakit geldi gidiyorsun
VAR
Kibirle yoğurma boşa gönlünü
Bu yolun sonunda sonsuz bir yol var
Nefsine kapılıp dalma derine
Yaşadığın hayatta elbet bir son var
VAR BENĪM
Yavaş yavaş yakıp beni kavuran
Küllerimi rüzgarlarda savuran
Yerli yersiz beni gönlümden vuran
Dinmek bilmez alevlerim var benim
VARDIR
Aklını boş yere yorup düşünme
Çirkini güzele yar eden vardır
Sağa sola bulaşma kendini yorma
Kendince dünyayı kâr eden vardır
VAY HALÌME
Gözlerimin feri söndü
Gönül kurak çöle döndü
Umutlar içimde öldü
Vay halime vaylar benim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!