TÖVBEKARIM
Bir daha kimseyi ölesiye sevmem
Bağlanmam delice ardından koşmam
Şaşırdım yolumu ben artık şaşmam
Tövbe ettim tövbe karım
TÖVBELER OLSUN
Ben severken gençliğimi yitirdim
Eşi dostu arkadaşı bitirdim
Sonu çıkmaz çileli yola girdim
Bir daha sevmek mi tövbeler olsun
TÜKENDİM
Yıllarca kanadı yaram dinmedi
Hasretle kavruldum sonu gelmedi
Sessizce ağladım yüzüm gülmedi
Bilmene gerek yok tükendim işte
DEMEDİMMİ
Kanayan yaraya tuz basıyorsun
Haksıza karşı hep susuyorsun
Kime küstün yine konuşmuyorsun
Demedimmi sana gönül susma
TÜKÜREYİM
Kelam bilmeyenler vezir olursa
Hak hukuk bilenler rezil olursa
Mizan terazisi hazin olursa
Böyle adalete tüküreyim ben
TUTAMADIM
Gönlümü harlama közleyip durma
Kanıta gerek yok kendini yorma
Ölüden beterim halimi sorma
Kendime söz verdim tutamadım ben
UÇURUMUN KENARINDA
Darma dağın hayallerim
Boşluğa düştü ellerim
Boşa geçti senelerim
Uçurumun kenarında
UĞRAMA
Saygı sevgi dostluk var burda
Aksini ararsan uğrama sakın
Dürüstlük baştacı insanlık burda
Çakallık ararsan uğrama sakın
UMRUMDADEĞİL
Sazımın şerbeti dilime vurdu
Gelen güzel dostlar derdimi sordu
Kanayan yaramı dostlarım sardı
Gurbetmiş hasretmiş umrumda değil
UMRUNDA DEĞÍL
Sen beni eyledin benim özümden
Birgün olsun çıkmadım senin sözünden
Ecel gelsin artık hemde tezinden
Dağılmışım dökülmüşüm umrunda değil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!