DOLUYUM
İki yüzlü çakallara kansızlara yavşaklara
Kurdukları yalanlara doluyum ben dolu
dost gözüken yılanlara akreplere çiyanlara
Yüreğimi bayanlara doluyum ben doluyum
DÖNME İSTEMEM
Gittiğin gün bittin gözümde
Çizgiler bıraktın gülen yüzümde
Hayinlik var imiş senin özünde
Dönme bana artık seni istemem
DÖNMESİN DÜNYA
İsteyen incitsin isteyen kırsın
Yinede kalbimde saklanan sırsın
Benim neler çektiğimi eller ne bilsin
Dönmesin bu dünya umrumda değil
DOSTUM
Ne gezersin bunca yolu boşuna
Nedir gitmeyen senin hoşuna
Yazık değilmi akan göz yaşına
Nefsine kapılma uyan be dastum
DURAMIYOM
Deymeyin benim canıma
Çıkmayın artık yoluma
Hayat gidiyor zoruma
Bu acıyla duramıyom
DUR ARTIK
Ne geldi aklına daldın derine
Kimseyi koymadım senin yerine
Dem vurdun yine gönül teline
Kendini kandırıp meçhule dalma
DÜŞERSE YOLUN
Sofraya bal koysan döner zehire
Utanırsın hayatını getirsen dile
Çekersin kahrını hep bile bile
Edep bilmeyene düşerse yolun
DÜŞMANIM
İçim kan ağlıyor gözlerim doldu
Dostum dediklerim gözden kayboldu
Tomurcuk güllerim açmadan soldu
Ardımdan konuşan dile düşmanım
Boşa yürüdüğüm yola pişmanım
DÜŞTÜĞÜNDE
Kim dostun kim düşmanın
Nasıl acırmış sol yanın
Artar seni hep kıranın
Düştüğünde iyi anlarsın
DUYDUNMU
Cahil olan alim oldu başıma
Sahte kitaplarla çıktı karşıma
Acımadı kimse gözüm yaşına
Hayat dersi veriyorlar duydunmu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!