ÇAY KOY
Bana gonül koyma ne olur güzel
Koyacaksan bir bardak çay koy içelim
Sevgiyle demlensin özünü salsın
Fazla bekletme ki bayatlamasın
Dereler ırmaklar çağladığında
Bulutlar halime ağladığında
Hasretin yüreğim dağladığında
El veda demeden çekip giderim
Buz tutar yüreğim eğilir başım
ÇEKER KAHIR
Ağır ağır kulak sağır
ister bağır ister çağır
Çığ düşmüşse bir yüreğe
Fayda etmez çeker kahır
CENAZEN KALKAR
Paraya ruhunu satar san eğer
İblis le dost olup yatarsan eğer
Kalbinde kin tutup yutarsan eğer
Gün gelir yaşarken cenazen kalkar
ÇIĞLIĞI VARDIR
Zaman takılıp geçmediğin de
Umut rüzgarları esmediğin de
Ayaz sovuğunu kesmediğinde
Sessiz bir insanın çığlığı vardır
ÇOCUĞA BENZER
Yazarsın çizersin okuyan olur
Bazen katliama dokuyan olur
Fon varsa şiirde şakıyan olur
Fonsuz şiir donsuz çocuga benzer
ÇOCUĞUYUM BEN
Yüreğim değil kirli ellerim
Uyusam pamuktan değildir yerim
Bu benim bahtım benim kaderim
Islak kaldırımlar çocuğuyum ben
ÇOK KORKTUM ANNE
Soğuk ve sessizdi enkazın altı
Sesime ses yoktu çok korktum anne
Allah diye diye göz yaşı döktüm
Ne açtım ne toktum çok korktum anne
ÇOK KORKUYORUM
Cahille oturup sohbet etmekten
Aynı yolda yürüyüp seyir etmekten
Ömrümü boşuna hibe etmekten
Vallahi dostlarım çok korkuyorum
ÇOKLUK TÜKETTÍ
Dinmiyor içimde dinmiyor öfkem
Yerini bulmuyor asla dilekçem
Görmezden geliyor beni de çevrem
Yokluk değil beni kahıf çökertti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!