Gözlerimle gördüğüm o güzel kız yok
Şimdi nerelerde kim bilir
Sevdiğim sevdiceğim ellerin oldu
Mutlu mu değil mi kim bilir
Yüreğime sorun bir de kim bilir diye
Feryad-ı figan duramaz yerinde
Ben bilirim diye fırlar ağlar yıllarca
O gitse bile bu yürek kalacak hep onda
Bilemedin kadrini gecelerin sevgilim
Elin elime değdiğinde bir başka çarpan bu yürek
İnan bir başkası için çarpmayacak ölene dek
Sen ellerimi bıraksan da gözlerim yüreğinde hala
Pişman olma ne olur acım bin kat daha artar
Ya gitmeyecektin ya da hiç sevmeyecektin
Baksana elime alsam yüreğimi
Yine sen sen diye inleyecek
Dinleyecek misin bilmiyorum yazdığım mısraları
Belki de hatırlamayacaksın beni bir daha
Ama bari şu sözümü unutma...
Ağlama güzel abim 
Yutkunma bir daha
Senelerin yükü var yanaklarında
Sen ağlama ağlamasın dünya
Bırakabilirsen bırak tüm yüklerini bir boşluğa
Bir okudum geçenlerde 
Aşktan sevdadan bahsediyordu
Sayfaları çevirdikçe içim ürperiyordu
Bu ne güzel bir anlatım bu ne güzel bir yorumdu
Ama bir şey eksikti bir şey
Gözler kör bak geçen son trendi
Ne inen oldu eyvah ne bir kişilik bir yer
Ya trende kimse yok ya da yok ki hiçbir yer
Hayalinin önünde durmuş ortaçağ heykeli
İndirdi kılıcı ve kalkmaz ki bir daha
Tam on sekiz yıl oldu tam on sekiz yıl
Ne seni unutabildim ne de o saçlarını
Anne bilsen ne kadar özlüyorum seni
Yeter ki annem olsun ister sevsin ister dövsün beni
Bilsen ne kadar özlüyorum gözlerini
Boş kaldı yüreğimde bir yer sen olmayınca
Sarmışım dünyanın derdi zevkine 
Bana faydası olmayana ederim 
Zehir zıkkım yaşıyorum işte hayatı 
Bitmeyen dümenin içine ederim 
İki yüzlü değil bin yüzlüyüm ben 
Yüzüme gülen şerefsize ederim 
Çatmışım dünyaya yanıyorum bak 
Su veren itfaiyenin hortumuna ederim
Hayran olduğum tenin bakmam yüzüne 
Tükürüm dostun da düşmanın da yüzüne 
Dost deyipte bakmıyorsa yüzüme 
Ben böyle dostluğun içine ederim 
Değişti mizanım bozuldu dengem 
Allaha karşı gelirim diyemem 
İşlediğim günahlar ettiğim sözler 
Affeyle Allah"ım başka bir şey diyemem 
Şeytanla pazarlık ettim de ne oldu 
Günahım bir idi birden bin oldu 
Tüm orospuların kahpe yüzleri 
Aldattı beni dünya işleri 
Gidene küfrettim geleni dövdüm 
Ne yere batırdım ne de çok övdüm 
Küfürler savurdum yedi cihana 
Neyi kınadıysam geldi başıma 
Şu dünyanın kırılmaz çarkına edeyim 
Bırakın ne olur şurdan gideyim 
Ne hayat buldum ne hayat verdim 
Ben böyle idealin içine edeyim 
Kul ol gerisi inan ki yalan 
Ne günaha gir ne dosta dayan 
Yıkılır karşında dost dediklerin 
En ufak bir zorluk gördükleri zaman 
Efkarın içinde kaybolana da 
Derdim var deyip ağlayana da 
Allahı unutup yaşayana da 
Ederim küfrü duymaz hiç kimse 
Siyasetin bahtına demirden çarık 
Pornocu gençliğe inan ki yazık 
Sevenin ihanetidir en büyük kazık 
Yazık ulan cümle alemin bahtına yazık
Dağların enginliğine aldanma gönül 
Gün gelir o dağlarda aşılır
Sevenin şu haline aldanma gönül
Gün gelir çağlayanlarda durulur
Viran olsa da şehir
Ben demek için ben olmak gerekir. Seni sen yapan unutmak gerekir. Haşa ki unutturmasın bize kendini o halde neden hala ben demektesin..
Enaniyet öyle zehirli bir oktur ki eğer kalbe bir defa girerse ya o kalbi parçalar oku çıkarırsın ya da oku çıkarmazsın lakin kalbin taştan beter kapkara ve sert olur.. unutma ki benim dediğin her şey dahi senin değilken sen nasıl olurda yaptığın bir şeye övünüpte kibirle yürürsün. Allah bizleri ve tüm müslümanları kibirlenmekten korusun
Yudum yudum biten şarap gibiyim
Ne kötüyüm bu alemde ne de iyiyim
Kardeş kardeşi vurur mu dostlar
Biri gülerken biri ağlıyor
Ne desem boş bu andan sonra
Birinin çöpünü biri topluyor
Kavgamız büyüyor bu dünya ile
Gökyüzünün orta yerinde bir bulut 
İçinde aşka sevgiye dair onlarca umut
Bir başkaldırı bir isyan yağmura
Kolaysa sen dayan yağmurdan ayrılığa
Ağlamak varmış gözlerde ki mutluluğa rağmen



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!