Raziye Aktaş Şiirleri - Şair Raziye Aktaş

Solumda ölmüşsün, başım sağ olsa ne olur..

geçmişe ait bir plak buldum tozlu rafların arasından,
ne zamandır orada duruyordu bilinmez.
alışıldık değildi kulağa gelen nağme..
dinledikçe huzur bulan bedenim, nirvanaya yükseliyordu adeta.
kapattım gözlerimi, terk ettim bu şehri.
geldiğimde yanına, bana uzanan ellerini buldum

her geçen gün, bir öncekinden hızlı geçmeye başladı; çünkü artık yoksun.
artık yok sana kavuşulacak saatleri iple çekmek,
artık yok bu zamanı uzun süreler ayna karşısında geçirmek senin için..
ve yok artık, ellerimi en dokunulmamış yerlerinden tutacak bir sen..
yoksun artık..
yok olmak, dünya üzerinden adının ve varlığının silinmesidir..

hatıraları hatırla ara sıra, küsme onlara gül geç..
bir tebessüm konsun dudak uçlarına, elmacık kemiklerin beliriversin.

bir kitapçıya gir mesela, gözüne bir kitap ilişsin
ne çok severdi de, gül geç..

Birkaç beden büyük giyindim bugün
çift kişilik ruhum
bedenime sığmaz diye..

Yalnızlığıma müebbet verdikleri günden beri,
sanaydı tutsaklığım
tutsaklığın bedeliydi özgürlüğü kaybetmek
ve ben sadece sana yalnızdım..

Aşk
içmeden sarhoş olmaksa eğer
aşık olmak istiyorum
param kalmadı

Ne zaman
beyaz bir sayfa
açmak istesem kendime
kalemimin ucunu değdiririm
yüreğime..

En zor matematik işlemidir,
iki kişiden bir biz etmesi..

bu akşam da bu yoldan geçmişsin
kokun var taş kaldırımlarda
sinmiş iyice ona hapsetmişsin
biliyorum adımların var bu sokakta

bilinmez belki de bu son dönüş