Ranzalar Aptal, Yorganlar Cehennemin İzi

Ranzalar aptal, yorganlar cehennemin izi,
Özümüzü şair yapan Kız Kulesi değil miydi?
Çalımlı Ayasofya karteli Sultanahmet,
Leyla'ya deli gibi bakarken karşımızda.

Üsküdar aşkın başkenti değilse neydi?
Kesintisiz, nafile, ciğerimin gümbürtüsü,
Göz kapaklarım acı çeksin fosil kehribar gözlerin,
Kadim vatanın kadim tesbih ipini kırmadan,
Ve en azından hayalin,
Sevgili evlerimize hayran kalsın.

Yalnızlık içinde yanan lambalar gibi karanlık suların yanında,
Ancak harika mutlu uçuşlar için bir simit yeterliydi.
Kırbacı üzerinde, sanki kalbini paramparça edercesine,
Avuçlarında yaşam ısırıklarıyla öpüşen akçaağaç martılar.

Susarsın, sussan bile ansızın marşlar çalar,
Şafağın öldürücü serinliği öksüz Gülhane banklarında,
İşte yastığı gazete kâğıdı olan sefil bir adam,
Orada, Çin çayı eşliğinde sıcaktan üşüyen bir kadın,
Boğaz'ın huzursuz dalgalı rıhtımlarından sonra,
Kendini uçurumlara vururken ürperiyor.

Yokluk denizinde varlık ağına takılan yunuslar,
Sınırların tabutunda çırpınırken yaşama azmi ile,
Kaburga kıvrımlarını ellerinizle kavurup kavurarak,
Kendini kırma isteği kuş cıvıltıları aralığındadır.

Barajı kanatları zorlayan kamburlar,
Ama sonbahar yetiyordu saçlarının oval incilerine,
Bir toka niyetiyle bağlanan o baharat karanfilleri,
Dallarında serçeler olan çocukları gördükçe,
Dallarından koparılmış genç cellatlar gönülde akıllarda.

Koyunlarda derin yaraların şöleni olan obruklar,
Güler gibi ağlar o hüzünlü çardaklarda,
Canım, canım canım; ruhum için sevgili,
Büyük bir iplik çilesi.

Kalû/Bela zamanından kıyamet saatine kadar,
En Sevgili Ekselanslarının mükemmel sanatlarına odaklanın,
Aşk mesleği uydularını açık tutmayı gerektirir,
Ebedi varlığının sonsuz günlerinin sonsuzluğuna kadar.

Sararmış güneşin dansında gırtlağın parlayan köpükleri olmak için,
Çünkü her ufkun harcı değil, ruhlar diyarındadır,
Gemileri karadan yönetmek uğruna - bir Aşık.