Ömrüm
Daracık sokaklarında geçti gecekonduların
Bazen çamurlu bazen karanlıkta
Dam akardı yağmurda evin içine
Biz susuzduk çoğu zaman gecekonduda
Yaşamım gecekondularda geçti gitti
GELİRMİSİN
Bir gül olsam dağlarda
Kıyarmısın beni koparmaya dalımdan
Gecenin koyu karanlığında
Bir güvercin gibi
Gelip konsam pencerene
Ağaçların yapraklarını döktüğü
Soğuk bir sonbahar sabahında
Kaçiyorum bu şehirden
Senden
Karlı dağlardan
Gidiyorum
Git artık
Bırak beni bu sokaklarda
Al o yalan sevgini yüreğimden
Sen ne anlarsın aşkın dillinden
Git üç günlük beş günlük aşklarına
Gittt başka kucaklara
Ömrümün her deminden sildir kendini
Kalmasın bu tende senden bir anı
Sabahlara kadar süren aşk’ı sefanı
Al götür yüreğimden..
..Gitmeden önce
Bedenime saldığın kızgın korları
Biz sevgimizi dağlara yazmayız
Biz sevgimizi bulutlarla uçurtmayız
Biz sevgimizi tohumla çimletmeyiz
Biz sevgimizi prangalı odalara
Biz sevgimizi tel örgülerle çevirili tarlalara
Biz sevgimizi ay ışığında suya
Her sabah her akşam gel geç buradan
Görenler bu seni sevmiş desinler
Saçların yellerde seyran tutsun
Gözlerinden mavi denizler coşsun
Bakışların alev olsun yangın yerinde
Görenler bu seni yakmış desinler
Esmer
Al götür beni
Götür gittiğin memlekete
Ya da götür kendi yüreğine
Kurtar beni bu kör kuyulardan
Bu bitkin ve yoksul gönlümden
Gönül bahçende yeşil bir ilkbahar
Yüreğinde sevda türküleri çalınır
Mutluluk bedeninin her hücresine sinmiş
Güneş senden yana doğar gün senden yana
Karanfiller kucak, kucak senin teninde
Günün elinde gecen elinde sevdan ellerinde
Öylesine güzelsinki
Ah nasıl anlatsam nasıl
Gözlerine baktığımda
Fırtınalar kopar içimde ta derinlerde
Baş kaldırır bana tüm duygularım
Dalgalar coşar durur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!