Eskiden evlerimizin damında güvercinler uçardı
Biz üzüm toplamaya giderdik
Bağlara sonbaharda
Karlar yağardı günlerce aralıksız
Biz yürüyemezdik karda biz çocuktuk
Yol açardı babam bize kocaman ayaklarıyla
Damla, damla düşer yağmur
Gönlümün yangınlarına
Talan edilmiş duygularım bu akşam
Gözlerim hala gözlerinde
Avuçlarımda ellerinin izi
Hala çaylak yüreğimdesin
Taş duvarların ardında
Sevgili kardeşim
Sana bu satırları uzaklardan yazıyorum
Umarım eline geçerde okursun
Uzun zaman oldu görüşmeyeli
O uzak şehre gittiğinden beri
Seni tanıdıktan sonra
Hasrettin sevginin sensizliğin
Adını yeni, yeni koyduğum
Duygu denizinden
Bir gün doğumu vaktinde
Kalbimi beraberinde götürdün
Şimdi göç zamanı
Taşınıyorum kalbinden sesiz sedasız
Çok sevdiğim karanfillerim
Baharım
Hiç olmayan sevinçlerim
Uğrunda harcadığım gençlik yıllarım
Seninde gözlerin dolu,dolu oluyormu
İçinde acılar sinsice kabarıp
Yaralar açiyormu gizli,gizli
Her damlada kan doluyormu
Gözyaşlarından sonra gözlerine
Yatağından uyanıp gecenin bir vakti
Bütün dünyanın gözü önünde
Mahsum insanların kanı akiyor
Bu zülüm tarihte görülmemiştir
Haçlı zihniyeti çok can aliyor
Kafası nerde kolu nerede
Anası nerde babasınerede
Anlatılacak ne çok şey var aslında
Öylesine duygu yüklü
Sıcacık sevdalar la dolu
Çiçek, çiçek
Yağmur, yağmur
Tutkulardan yarınlardan
Ne zaman yağmur düşse çorak gönlüme
İnler benim yüreğim sızlar yaralarım
Mutsuzluğu hayatımla ömrüme verdin
Ellerimde kelepçe kör kuyulardayım
Tükendi bu ömrüm senle senden uzakta
Dönmedin, dönmedin gittin gideli
Bu gün sokaklardayım
Sokaklar ıslak
Sokaklar soğuk
Sokaklar sensiz
Biliyorum artık olmayacaksın
Artık yüzüme gülmeyeceksin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!