Birilerine dokunmaktan korkuyordu Onlar....
Parmak uçlarının dokunuşu
Değdiği gözün ipinde boğulacak,
Dilini dokunduğu dil
Arş-ı alaya yükseltecek suskunluğunu.
Geberene kadar konuşacak,
Bugün ölecek gibi sevişecekler.
O da yetmeyecek
Gözlerinin içine parmaklarını sokacak,
Kulaklarından şişler geçirecekler.
Bakışları görmüyorum,
Kulakları duymuyorum kalacak.
Dilini bilmiyorlar..
Bir tek onu parçalamayı unutacaklar.
Çok sonra avazıyla bağıracak O.
Duyacaklar,gelmeyecekler
Kimse çözemeyecek...
Sesin O'na aidiyatını.
...........................
O'nu tanıdıklarında İştar'dı
Unuttuklarında dişi..
Şimdi ise insan;
Rahmi ellerinde kanayan..
(Mersin/2000)
Dilek DağtekinKayıt Tarihi : 23.4.2005 21:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dilek Dağtekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/23/rahmim-kaniyor.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)