Göçüyordum Sidelya, dünyamdan
Kuraktı mağrur gönlüm
Kır, çiçeklerini saklarken
Ben çocuk oluyordum, yitik yalnızlığımda
Kırk ikindi de yağmur duasına çıkarken ihtiyarlar
Rahmetten ayrı düşmüş bir şemsiye açıyordum
Yağmurdan kaçıyordum Sidelya
Tutulmaktan,
Büyüyordum yalnızlığımda
Güneş dönerken dünyanın etrafında
Ben içime dönüyordum
Evime
Buğra Kaan Sermihan
Buğra Kaan SermihanKayıt Tarihi : 2.9.2021 04:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!