Rahman Fidan Şiirleri - Şair Rahman Fidan

Bizimdir evet bizim bu eşsiz vatan
Her karış toprağının altında yatan
Canını esirgemeyen benim ve senin atan
İşte böyle savunuldu bu vatan…

Bir karış toprağını kimseye yedirtmem

Sana asla yanlış yapamam bilesin
Kötü düşünceleri aklından silesin
Sen bu bellekteki tatlı bir çilesin
Galiba kırdım özür dilerim Usta! ...

Zaten yokluğun bende amansız dert

Bilmeden sevmişim anlayamadım
Zamanımız olmadıki tanıyamadım
İçim elvermedi seni kınayamadım
Cani insafsız zalim hain sevgilim

Rüyamda görüyorum birlikteyiz
Güne başlıyorum hayalimde
Alış verişe gidiyorum
Karşılaşıyorum seninle
Rüyamın aynısını yaşıyorum
Şimdi soruyorum

Nedir ulan bu nasıl bir aymazlık
Tutulmuş kulaklar var duymazlık
Vekil değil bunlar işleri cambazlık
Yeter artık yeter demeyelim mi? ...

İnsana düşmanında şereflisi gerek

Kullar içinde gariban bahtı karasın
Kabuk bağlamamış derince yarasın
Sen sormaz isen beni kimler arasın
Arada bir hatırla hemi sevgili usta

Şimdilerde başımda var acı duman

Sevgimiz uğruna ne acılara katlandım
Her zaman varlığında umutlandım
Bazen gürleyip bazen de bulutlandım
Ama sana asla ihanet etmedim Ayşe’m

Sensiz neler çektiğimi kim bilir ki

Hasreti sarmışken tüm benliğimi,
Arar oldum her mekânda,
Soğuk rüzgârlar var şimdi,
Sevgilim sen yoksun diye….

Öyle kalmışım bir başıma,

Yüzün benden asla çevirme
Bu yaşlı çınarı yere devirme
Ümitlerimi hazana çevirme
Çok hoşlanıyorum senden

Bakışlarında giz kalmamış

Her gülüşünde kendimi kaybediyorum
Bu bedende canım erim erim eriyorum
Senden önce aşık olduğumu sanıyorum
Sana olan güzel duygularım ağır basıyor

Gözlerinde kaybolup yolumu bulamıyorum