Rahat Değil Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

RAHAT DEĞİL

Gün tükendi, geldi gece,
Kilom doksan, boyum cüce,
Hayâl kurup işe güce,
Yattım diyen rahat değil.

Bir günüm sona erende,
Yatak döşeği serende,
Bulunan derdi Ören’de,
Sattım diyen rahat değil.

Kıvranarak acı ile,
Göz yaşı karışıp sele,
Derdini bırakıp ele
Çattım diyen rahat değil.

Söyle bedenin suçu ne,
Girsin biçimden biçime,
Gamı kederi içime,
Attım diyen rahat değil.

Bezmiş yürüye yürüye,
Bilmem damı kim kürüye,
Koyunu alıp sürüye,
Kattım diyen rahat değil.

Hüsran akıbet ahiri,
Nasıl geçsin bu nehiri,
Elinde tutup zehiri,
Tattım diyen rahat değil.

Değer bulup fistanında,
Yalan beyan Destan’ında
Elin günün Bostan’ında,
Bittim diyen rahat değil.

Sanat edinip tekmeyi,
Yıkıp sundurma çıkmayı,
Kazanıp haram lokmayı,
Yuttum diyen rahat değil.

Seçmeyip akı karayı,
Hesaplamayıp darayı,
Haksız kazançlı parayı,
Tuttum diyen rahat değil.

Alışmış ise beleşe,
Müçtehit'im dönmez köşe,
Kaldırıp nefsin ateşe,
İttim diyen rahat değil.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi