Ragıp Güngör Şiirleri - Şair Ragıp Güngör

Sensiz ıstırabım dertlerim hiç bitmiyor
Özlemiyle yandığım neredeysen gel artık
Kavruluyor yüreğim hiçbir rüzgar esmiyor
Çoraklaştı bedenim yağmur olup yağ artık

Karlı dağlar bana geçit vermedi

Yeter artık göz pınarım kurudu
Kara toprak sen anamı geri ver
Hasret rüzgarları esti savurdu
Ya beni al ya babamı geri ver

Bu acıya dayanmazdı taş bile

Doğduğum günden beri
Dost olmadı kaderim
Her darbe sonucunda
Azdılar kederlerim
Uzansa seher vakti semaya
Şu nasırlı ellerim

Koşma ey gençliğim
Biraz da yavaş yürü
Şairin dediği gibi
Ne olacak beni sevsen
Yaradan dan ötürü
Sen bari acı bana

Gittiler
Gittiler de
Ciğerimi
Yüreğimi söktüler
Şimdi gözlerim
Boş duvarlara bakacak

Saçlarım ağardı
Belim büküldü
Çileli ömrümün
Sonbaharıdır
Dizlerim tutmuyor
Dişim döküldü

Unut onu gönlüm
Sakın sorma sebebini
Unut
Çıkar at o içindekini
Vururlar acımadan
Bulamazlar failini

Hep karamsar hep hüzünlü
Şu gönlümün öyküsü
Dinlediğim her şarkı
Bir ayrılık türküsü
Bu ayrılık yara açtı kanıyor
Ben ıstırap çekerim

Kapanmıyor bağrımda açtığın yara
Kanıyor kabuk bağlasa bile
Gönül üzgün gönül yorgun
Biçare beden dirense bile

Hayallerim iki ara bir derede kaldılar

Ankara’da keyif varken
Emeklide neden keder vardır
Sorsan söylerdim sana
Gücüm yetmez elbette
Ne yapabilirim
Elbet gelecek o sandık önüme