Kuşkusuz,bir puzzle dır hayat.
Bölük pörçük,dağılmış bir şekilde toplanmayı bekler
İrili ufaklı bir çok yüz vardır,yerli yerine konacak
Avuntular,kırıntılar,gözyaşları arasında dağılmış hikayeleri bir bütün haline getiriyor zaman
Yekpare bir fotoğraftan ziyade,hep son parçası eksik kalan,nefes alan
Kuşkularla dolu bir yap-boz şeklinde cereyan ediyor yaşam
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
söze gerek yok sanırım... İzzet ÖZCAN (mükemmel)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta