Pusudaki Pavyon Pervane Şiiri - Seyfi Ka ...

Aksamin ucuna etegine dokunur dokunmaz rüzgar havalanir
Gölgeler uzar ay cikar gelir ve alir götürür yolunu yükünü zuhur zaman
Gecer gider dünya dolaylarinda oyalanip gezinen saklambac gün süner
Yazi yaban susar sular kararir iskelede limamda
Bu sessiz araliklari solgun yilgin araflariyla daglar kaybolur
Irmaklar üstünde buglanip tüten sislerle
Bayir belenler pusta dumanda halka halkaya birbirine baglanir
Hersey gidince kendi yalnizligina dönen insan
Kendi istegiyle veya zamana bükülüp benzeserek
Icsel fisiltilarin kimseye erisip ilismeyen
Aldandigi kandigi ücralarin tenhasina siner cekilir
Aynanin siyah tarafina ayar tutturmaya
Yoklugunu emanet edecek yalnizliktan baska kimseyi bulamamanin
Bekler durur bayirdan asagiya akisan sessizligi uzaktaki agaclar
Eylül ekim kasim baldiz bacanak,
Bekler durur kule kenti
Ken kuleyi
Ücgenin en uzun kenarindan fenersiz kavsak ve dörtyol darbogaz
Bekler durur park serceyi
Pervane pavyonu
Pansiyon baykusu
Dürbün türbünü
Pusuda yatip kalkan dikiz dehliz kolacandan

Eylül / 21