Sütcü dutcu kirazci
Trenler sokagindaki sehirden kervan katarlayan gar gibi
Sirasiyla gelen gecen duran giden sabah serini pürfirari seherlerinden
Solgun yagmur duvarina varincaya kadar ilmeksiz dügümlere azad olup güz
Sarmasiklanmis salkim uykusuna uyanan sahrada eski bi bahar yapraginin
Kolunda gurbet cicekleri sessizlige duldalar düsürüp
Sararmis suskunlugundan sisli duvaklar giyinmis seyrini gezip göcerek
Lal düslerde kurulu sofralara gecmisi kalan buruklugun kimden kime herkimse
Tedirgin kuslari calarsaatsiz bagi bozuk, mevsimi ayaz, meskeni veran
Kanat cirparak bulanmis buzullasmis gökyüzü denginde herkimse
Soguk yüzlü cirpinip duran zamana bedel
Insan aynasinda
Bozbulanik zehir zemberek deminde
Seyfi Karaca………………Temmuz / 15
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 15.7.2015 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!