Postacının Elleri Şiiri - Dursun Polat

işte yine o sevimsiz suratıyla
geldi oturdu karşıma
yüzündeki ifadeyi bir çözebilsem
alay mı ediyor benimle belkide acıyordur

şimdi bir limandayım
o liman bekçisi
bense gemiyim
onunla geçirdiğim her günümden vergi almakta
ödediğim verginin akçesi ise
savrulan düşlerim

derken çalan bir zil
çalan zilin ucunda bir postacı parmağı
postscının elinde güneşe yeşil yeşil gülebilen
çiçekler içinde bir zarf

yelkenlerimi açıp demirimi çekiyorum sudan
ve dönüp el sallamıyorum liman bekçisine
birdaha buluşmamak dileğiyle

mektubun hoş geldi

(12.01.2001/Kadıköy)