Polis Baba Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Oğlum
Biliyorsun, ben polis bir babayım
Acize, naçize nazik, suçluya kabayım
Sokakların kolaçanı olsam da, bilirim; hafızanda rüyayım
Her gece geç saatte uyumadan gelişimi beklediğin
Göremeden emekleyip, sevemeden yürüdüğün
Kanunun bekçisi, emek çilecisi, çelikten iradeyim
Biliyorsun ben polis bir babayım

Oğlum
Bilmezsin gün boyunca neler beni bekler, neler
Hangi sinsi, hin planlar, ne hain hikayeler
Bir kuyumcu titizliğinde didik, didik irdeler
Haklıyı haksızı ayırmak, kanayan sızıyı durdurmak için
Sık dokur ince elerim de, yakayı ele verir kahpeler
Ne hikayeler gelir geçer elimden gün boyu ne hikayeler

Ah oğlum
Kurşuni sokaklar hep karanlıktır, hep kasvetli
Kaçan her hırsız ruhuma ıstıraptır, yani o denli
Soyulurken kuyrukta aç, üç aylık maaşlı emekli
Zor zapt ettiğim gazabım kabarır da şehvetli
Gene yutarım, yutkunurum, adalet keser neyse bedeli
Kurşuni sokaklar hep karanlık hep kasvetli

Ah oğlum
Bilesin gönlümüz Allah'a ayarlı sadece her gece
Sürülmek olsa da sonu, asla etmem güçlüye secde
Suçlu-suçsuz, hırsız-polis, savcı-hakim, hepsi donence
Tehdit, azar, şantaj molotof kokteyli ve daha nice
Oynanan oyunlar, kurulan tuzaklar alçakça ve adice
Oğlum gene de dik duran irademin adidir güvence

Ey oğlum
Unutma polisim, şerefli bir şehit namzediyim
Sokak sokak hep o serseri kursunla beraberim
Milletime vurgun, dinime tutkun ve yâreyim
Evladımsın, nasip olmasa da şöyle doyasıya öpeyim
Yansa da bunu söylerken ta derinde yüreğim
Unutma oğlum ben her aksam şehitlik payesi peşindeyim

Ah oğlum
Vasiyetimdir bilesin sakin, sakın kalma kederde
Olsa da çileli bedenim bin kahpe kursuna perde
Kalmasın yeter ki bu mücerret milletim darda
Ben bölünürüm, şarapnel şarapnel her parçam bir yerde
Hamzalarla Ulubatlı Hasanlarla hasbihal ederimde
Gelir koklar saçlarını kederim, kabir olsa da kaderde