Hiç kimse beni sevmemiş
yalan!
biliyorum,
o
sevdi
hiç söylemedi gecelerde hıçkırarak uyandığını
görmedim
Gözlerim garba çekilmiiş
Bir gurbet akşamı
Mektep dönüşü...
Ağzımda sigara
'Of' çekiyorum,
Dumanlar yükseliyor,
Devamını Oku
Bir gurbet akşamı
Mektep dönüşü...
Ağzımda sigara
'Of' çekiyorum,
Dumanlar yükseliyor,
hiç kimse O'nu sevmesin
bir tek ben sevdim
(kendi bile bilmez)
varsın bilmesin
.....................................................
zor değilmidir böylesine sevmek ama işte adı aşk..tebrikler duygularının şiirine..
Madem ki ruh eşi diye bir kavram var, o halde ben neden halâ yalnızım dedirten bir şiire benziyor.Yazmak için yalnız ilham yetmiyor,bazı duyguları ve hayatı biraz daha yoğun yaşamak ve hissetmek gerekiyor galiba.Güzel anlatımınızla. Kutlarım.
Birol Hepgüler.
Vay! Çok hoş anlatmışsın Şebnem hanımcığım.Acı geçer şiir kalır, sevdalar biribiri üstüne yığılır ama 'biri' özel kalır..Süper olmuş
çok hoş bir anlatımdı...
akıcı ve güzel bir anlatımla...
saygılarımla kutluyorum...
Sıcacık, samimi bir şiir. Kalemine sağlık.
hiç kimse O'nu sevmesin
bir tek ben sevdim
(kendi bile bilmez)
varsın bilmesin
hem
neden bunca mısra boşuna gitsin?
_Varsın bilmesin..belki de aşkların en güzeli plâtonik olanı :)) Kalemine sağlık sevgili Elif..
Tınısı tanıdık şiirin
Yazarı da öyle
Varsın tanımazdan gelsin
Kime ne zararı var?
Nemize yetmezmiş hem şiir..!
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta