Piyango Şiiri - Uğur Demircan

Birbirine çarpar camdan cümleler.
Kırılır, dökülür.
Toplayamazsın.
Dolaşır durur kafanın içinde meraklı böcekler.
Sorarlar,
yanıtlayamazsın.
Oysa gölgelidir tüm şafakların kardeşim,
hükmün verildiğinden beri.
Hüzünlüdür sabahların.
Nedenini düşünür, bulamazsın.
Soğuktur briket duvarlar elli dokuz evin ortasında.
Soğuktur alnındaki ateşin.
Annen ağlar başında,
sen ağlarsın,
anlatamazsın.
Yapışır,
yerleşir orta yerine sırtının,
adını bilmediğin hüküm böcekleri.
Kurtulamaz, arınamazsın.
Ömrüne sahiptir bundan böyle.
Büyüyemez,
kaçamazsın.
Suretinle hasım olursun gitgide.
Aynalara gülemez,
vitrinlere bakamazsın.
Kusurun yokken suçlanır da
aklanamazsın.
Bir biletsiz piyangodur sana vuran kardeşim.
Başından atamaz,
başkasına satamazsın.
Öyle şeyler duyarsın da
düşünür, anlamını bulamazsın:
"Papatyaların ortasındaki lalenin içindeki orkide."

01.10.2018