Piyade Rüyası Şiiri - Muhammed Taşbaşı

Üzeri beyaz çarşafla kaplı bir masa gördüm
Yanında boyluca uzanmış piyade tüfeği
Pencereden baksam patlayacak volkan
Uyanık kalsam kabuslardan daha kötü manzaram
Bir kış akşamı ısınır mıymış bu kadar oda
Kim ki bu adam
Bu sıcakta bu silahla bu manzarada nasıl yaşamış bu kadar zaman
Nasıl çıkılırdı ki yarısı yanmış balkonsuz evden
Her şey benim için hazırlanmış anlaşılan
Her gün eksilen ruhumun yanın katılacak
Bir günde tamamen yok olan bedenim
Son defa derin bir nefes alıyorum
Küller doluyor ciğerime
Tek ihtiyacım yağmurken ben seni düşünüyorum
Parçalanırken bedenim tüfeğe uzanıyor ellerim
Tereddüt bile etmiyorum
Sanki yüz yıllık düşmana doğrulttum tüfeği
Hiçbir savaşta ateş etmek bu kadar kolay olmamıştır herhalde