Pırlantam Şiiri - Nurten Hıdıroğlu

İstanbul grilerini giymiş
Öylesine mahsun
Kabuğuna çekilmiş.
Gece ışıklarını bir,bir yakmış
Ortaköy'den denize
Bir ışık saçmış.

Biliyorum oralarda
Tarih yazılan surlarda
İnsan kaynayan Beyoğlu'nda
Bir değil,bin hayat yaşıyor.
Gecenin kovaladığı gündüzü
Kız kulesinin yanlızlığı,
Sultanahmet'in ezan sesleri
Selamlıyor.

Sadece duymuyorum.
Beş duyumla hissediyorum.
Boğazda inci gibi dizilen yalılarda
Tarih dile gelsin diyorum.
Bebeğe adını veren
Bebek yüzlü subayı
Arnavut Kaldırıma
Emeği geçen ustaları
Tanımak istiyorum.

Haydarpaşa'dan ilk kez
Şehre adım atan taşralının
Şaşkınlığı var,şimdi bende.
Bu koca şehir
Beni de içine alır mı?
Yoksa hayallerimi,
Un ufak eder mi?
Korkusu var yüreğimde.

Ama öyle güzel ki;
Pırlanta gibi parlıyor.
Tüm endişelerimden beni kurtarıp,
Hisar'da huzuru tattırıyor.
Topkapı sarayının zerafetiyle
Dört bir yanımı kuşatıp,
Hiç olmadığım kadar
Beni ben yapıyor.