Pinokyo Şiiri - Seyyide Yılmaz

''Çalsa telefonum ve sen olsan arayan...''
Diye bekleyerek günler geçiriyorum.
Hicranımı iğneye iplik geçirircesine
Kendi kalbime kendim geçiriyorum.
Diksem ruhumu o hicranla
Oturup beklesem bir ömür bu heyecanla.
Sonu gelmesede ayrılığın
Dibini bulamasam da bu acının
Sevsem yine seni,Yusuf'u sevdiği kadar Züleyha'nın.
Değişse bütün tarih,Kerem ben olsam,Ferhat ben olsam
Ve aşkta son nokta; Mecnun ben olsam
Ya en başından beri zaten Mecnunsam...
Ruhumda bir ışık,aklımsa pek karışık
Sonu hep mutlu biten,Binbir gece masalı olsam.
Üç elma düşse gökten,biri aşk,biri ayrılıksa,
Sonuncusu kavuşmak olsa.
Ekmeksen benim için,tuzsan,suysan,havaysan;
Bunlar olmadan yaşansada yaşasam.
Yalansan sen sadece ve ben Pinokyo olsam.
Aşkınla çarpınca kalbim,gerçek bir çocuk olsam...