PINAR ÖĞRETMEN
Hayat bir kısas olmalı;
Seni bir öğretmen,
Beni sen,
Ve bir başkasını ben.
İşlemeseydik çorak topraklar gibi,
Yeşile dönermiydi....
Tüm dünya, çöle benzerken.
Nasırlı ellerinin,
Suçlusu ben olmasaydım,
Bir gül bahçesi olurmuydu,
Pınar Öğretmen.
Belkide hayat bir kıyas olmalı;
Ve kent ve köy,
Ve kar ve yağmur,
Ve kumsal ve deniz,
Ve siz ve biz.....
Oysa öteki olmak....
Empati kurmak.
Yanlış zamanda,
Yanlış bir yerde doğmak.
Sonra Marmaris'ten Betül,
Akyayla'dan Fatma olmak...
Umudun tükendiği bu yerde,
Aydınlık uzak.
Derken...
Işığımız olmazmısın,
Pınar Öğretmen.
Bizi buluşturan kader olmalı.
Daha demincek,
Tanışmazken.
Mektubunuzu okudum.
Çok duygulandım.
Tutki öğrenciniz olmazsam....
Memleketim kuyu misali,
Kim çeker çıkarırdı beni,
Her yer karanlık...
Ve gerçekten dardayım.
Ellerimden tutmazmısın,
Pınar Öğretmen...
Kayıt Tarihi : 28.2.2005 21:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (5)