Peynir Mutluluğu Şiiri - Duygu Yalçın

Hani unutulmadın zannediyorsun ya
Yanılıyorsun...
Unutalı o kadar çok oldu ki...
Bakma sen bunları yazdığıma
Sadece sen değil geçen günler de unutuldu
Halbuki geçişleri çok zor olmuştu
Geriye dönüp baktığımda sadece fotoğraf albümleri görüyorum
Hepsinde ufak bir tebessüm
O da ayıp olmasın diye
Bilirsin saçma sapan şeyler söyletirler insanlar gülsün diye
Hadi peynir de şimdi patates vs.
Sende zorla dersin
Ve o anda kulaklarında çınlar deklanşörün sesi
Söylesene resimdeki kimin mutluluğu sence
Benim mi yoksa peynirin mi...

eylül2001 / istanbul