Petunya Şiiri - Can Kitaplı

Gecenin her şeyi yutan karanlığında
Ay sanki bir umut ışığı gibi parlıyordu
Ölüm sokaklarda kol gezerken
İnsanlar onu görmezden geliyordu
Her ne zaman karanlık çökerse
Peşinden ölümün geleceği
Biliniyordu zira
Kim ister ki ölmeyi
Kim ki nefret etsin kendinden o denli
Gösterin
Gösterin ki cümle aleme
İbreti alem olsun
Gelmiş geçmiş en cesur insanı
Vardır hakkı insanların bilmeye
Onca korkağın arasında üstüne
Yutarken her şeyi
Karanlığıyla
Kapkara bir petunya edasıyla