Peron, önümde tren yolu Şiiri - Cevat Çe ...

duygularımın anayurdunda;
dağılmış tüm sistemler.
tarlalar kurak ve çaresiz
bir yazın ilk habercisi.
göçmen kuşlar en uzak molada,
gökyüzü bomboş.
bundan böyle yaşanacak
herhangi bir yaşam
bol gelecek bu memlekette..
yürünülecek bir yol da gözükmüyor
hiç bir geniş ölçekli haritada.
yok başka çare artık.
şairim diyerek sayısız kez
en azından kovalamaya ne hakkım var
esin perilerini.
bu memleketi terketmeli.

ayda yılda bir,
bir trenin belki geçeceği
son istasyondayım.
şimdi yakalanacak olan, zaman,
hareket memuru ve makastar.
yani zaman ve kadro eksiksiz oluşmalı
birde tek kişilik
bir kompartıman bulunmalı.

yitmemiş bir kente gidecek şimendifer.
haydi çal sirenini,
geliyorum de!
ben çekerim kampanaların ipini.
geç kalma
ne olur.
canım fazladan sıkılıyor.
sonra anlamsız şeyler yaparım,
ondan korkuyorum.
bak pencerenin pervazında
bir çiçek kurumaya yüz tutmuş.
belli ki susuzluktan....
iki adım ötemde bir çeşme,
musluğu açık unutulmuş.....
haydi gel, geç kalma.

ama gözükmüyor hareket memuru ortalıklarda.
kim değiştirecek makasları?