En büyük aşkı tanrıya duyarım ben
İbadet edersem içten yıkanıyor gönlüm hem
Ona şükrederken keserim etraftan alakamı
Onda bulurum süküneti üstümden atarım fenalığı gamı
İman kudretidir insana yaşama kuvveti veren
Görülür çeşit çeşit insanlar
Bazıları esmer bazıları sarışınlar
Kimi gülen kimi durgun simalar
Hepside ayrı giyimli insanlar
Elinde kitap gazete unutmuşlar etrafı
En tatlı mesut hatıralarım
En neşeli tasasız masum anlarım
Çok sevdiğim arkadaşlarım
Böyle mesut geçti talebelik hayatım
Ders çalışıp birbirimizi severek
Parlak bir alem olsun her şeyden uzak
Orada her şey ışıklı şefaf ve parlak
İnsanlar iyi birbirleriyle dost olsun
Birbirini sevsin herşeyi orada bulsun
Heryerde ilahi müzik sesleri duyulsun
İstiyorum gün koyulaşsın tatlı bir serinlik olsun
Her taraf sesiz yalnız yaprakların hışırtıları duyulsun
Havayı bir ıssızlık etrafı bir sakinlik bürüsün
Arıyorum böyle bir yer her yerde sessizlik hüküm sürsün
Dinlenmiş başım ruhum bu sessizlikte her an
Mavi göklerdedir başınız
Bulutlar,yıldızlar arkadaşınız
Semalar yurdunuz,rüzgarlar sırdaşınız
Daima göklerdedir vatanınız
Cesaretiniz pervasızdır delice
Mehtap salınırken suların koynunda
Parlıyor evler kordon boyunda
Mehtap dökmüş sırma saçlarını boyunca
Sulara aksetmiş evlerin şekilleri
Karşıdan görünür karşıyaka evleri
Karşılıklı sevgi kalbin baharıdır
Parlak ışıklı güneşli bahar nasıldır
İşte kalpte yaşayan karşılıklı aşkta
Yaşıyor ruhu aydınlatan ve ısıtan baharda
Baharda yağmur nasıl üzücüdür
Sezsiz sakin bir gece
Sema ışıklarını serpen bir taç gibi üstümüzde
Mehtap gümüşten bir mücevher başımızda parlıyor
Ben sezsizce uzaktan büyülenmiş
Bir halde onu seyrediyorum
Cetvelle çizilmiş gibi muntazam yolar
Her yer yeşillik dizilmiş ağaçlar
Gölde yüzüyor zambak gibi kuğular
Cıvıldıyor neş’eyle muhabbetli kuşlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!