Perihan Baykal Şiirleri - Şair Perihan B ...

siyâh bir gül gibi kokladım geceyi
sordum: ölüm uykuysa rüyâsı hani

peşrev

ey geceye bürünen kutlu yâkut

ben hayatta en çok seni sevdim
sen çıkıp yeldin, geldin ya yeğin
gündüzler gece oldu, geceler gündüz
güneş tabakta turunç, ay gölde tavus

kazaz inceliğiyle yontardık aşkı, biz aşkı

martı gagasında bir tutam mavi!
öptüm koyusundan… sularım şavkıdı
sarışın bir mızıka sesi oldu hayat
yüzüm
âsude çocuk yüzü
-denizler boyu sim'bâdısabâ! -

-gülün çektiği ah!
rengi belâsı-

anlatsam azalır mı acı
yoksa büyür mü kınından çekilen bıçak
aşkın kızgın kumsalında

bütün ruhumla
sana taşındım sevgilim
pâre pâre
yaralarımla

diri ve kırmızı

ÂSİYA

uyandım fecrin gürzüyle
sıyırdım kabuğunu günün sağır!
ılgar ettim kalbimi bir susuz derde

1.

yâ kebikeç!
sıyrılır yalanın ve yılanın kavı kavi
er ya da geç!
su ve söz

00.00
şiir söndü!

sarkıyorum köhne balkonlarından gecenin
tut elimden dünya!

zulamda, tam şuramda
iki cihan bir masiva
kahpe nazarlardan sakındığım
kulpu kırık billur testi
kuz’um güney, gün’üm kuzey… dol!
aştım yönlerimi bir kör kedi bir yumak

ağulu baldıran, kadehimde
bulutları söküp doladığım
dilek ağacı. ah nasıl tatlı
y/ağıyorsun. kara savat işi
göğsümün sütresine