Perdeye tutunan şiir Şiiri - Necdet Arslan

bir çiçek büyüdüm ah işimiz gücümüz
bir gül dalı ferahlığı uzun ömürlü serüven
serpilerek çağıl çağıl kokulu taraçalara

hangi aradaysam tümlenen gözlerine
kendi içinden usul usul yürürken varsıllığıma kervan

şeneldim dağda kuşum ellerinden
sonsuzluğun ayrı yönlerine savrulmuşum
bir narın bölünüp tanelenerek dağılması gibi
gülüşün gül olur tenime yapıştıkça
dokunamam toyluğumdan utanarak

şehrin en yeni ele avuca sığmayanısın
adımların tenhalarımda nemli bir yılan gibi oynak
kesilmeyen süt harlı bereketiyle
yürür kıvrılarak

sen hiç büyüme öyle kal
gitmemek üzere çocuklaşarak gel
bilmediğim yerlerden soluk soluğa leylaklaşarak

bir can eriği kızardın erken baharlarda
sarılışların bir servi ferahlığı çiçek kokulu dağ yeli
işimiz gücümüz çağıl çağıl sinmek şölenlere