Pencereden bakarken İstanbul'a

Pencereden bakarken İstanbul’a

Yağmur damlası düşüyor, ben düşüyorum
Gökten değil onun gibi ama yükseklerden,
Yangınlar yanıyor şehirde,kalbim acıyor,
Ölen olmuyor ama çığlıklar yükseliyor kalbimden..
Bir doğum oluyor,bir sevinç geliyor Dünya’ya..
Ben sevinemiyorum,ölümü hatırlatıyor doğumlar bana,
Sevinç ölüyor bir gün biliyorum,alıyor yerini hüzün..
Gidebilmek istiyorum sadece, doğumumun sevincini
Hüzün çalmadan!
Gidip daha bir yalnızlaşmak,İstanbul’ a küsmek istiyorum,
O buna bile izin vermiyor…