Pay Şiiri - Yılmaz Bektaş

Matematiğin bile yetmediği çok özel konular var,
Çarpmayı yapabiliyoruz iyi kötü topluyoruzda
Asıl sorun bölüşmekte: Hem topla, hem çıkar…
Bölen, bölüm, kalan. Ya elde kalan? Pay ve payda!

Tüm paylar adil dağıtıldığında elde kalan!
Sıfır ya da borç alacaktan daha da çoksa
Ağzının payını aldığın anılarını düşün de
Payına düşenin sonsuz mutluluğunu hatırla…

Değerliyi paylaşmak çok kolay gibi, doğada
Aslan hep payını almayacak mı nasıl olsa
Sonra sırtlanlar, kurtlar, çakallar bilinen sırayla…
Akbabalar ve leş kargalarından geriye ne kalırsa!

Asıl sorun çer çöp, değersizi paylaşamamakta
Çok geriye gitmeye gerek yok taa çocukluğuna…
İlk paylaşamadığın zaman ki kavganı hatırla:
Hayatın başı daha, Habil mi haklıydı Kabil mi yoksa?

Hayat çekilir miydi züğürt tesellisi de olmasa
Ondan büyük ikramiye tek amortiler tonla…
Yaşadın. Bir şansın daha var ve oyundasın!
Taça çıkmadın ya teşekkürler halden anlayana…

Değer yargısı üç aşağı beş yukarı aynı olsa da
Her gün kurulan kumar masaları boşuna mı sonra
Her şeye sahip olma duygusu: Kimselere kaptırmama…
Kefenin cebi olmasa da hepsi mutlu ölüyorlar galiba?

Yılmaz BEKTAŞ