Pas tutmuş kalpler Şiiri - Kamile Kaynak

Bir kuş olup uçsam mavi sonsuzluklara
Unuturmuyum içinde kaybolduğum hüzünleri, gözyaşlarım silinir gider mi?
Yada bir karınca olup çekilsem toprağın altına yinede hissedermiyim. Sırtıma yük ettiklerimi.
Mesela bir ağaç olup kök salsam yeşerir mi dallarım. Yoksa yine ayaz vururda sararır mı yapraklarım.
Bir gül olsam yinede kıyıp koparırlar mı dalımdan.
Bulut olup yağmurlar yağdırsam, güneş olup içinizi ısıtsam o zaman kıymet bilir misiniz?
Bilmezsiniz tabiki
Siz ne zaman sevginin, iyiliğin kıymetini bildiniz.
Ne yerde ne gökte farketmiyor ki
Size zararı olmayan her canlıya zarar verensiniz.
Siz insanoğlusunuz bir yanınız daima kötü
Bunca yıl değişmediniz, değişmezsinizde.
Pas tutmuş kalpleriniz umarım birgün sevgiyi yeniden hatırlar.
İnsan dediğin sevgi var ise varlığını hisseder.
Yoksa gerisi sadece nefes alan ölü bir beden.