Parmak Kalemi Şiiri - Habibe Merih Atalay

..oyun da bir parmak ucu..

insansının ayak el parmaklarının toplamı
hayatın milyar milyar milyarı aşkın
parmak uçlarının toplamının..

oyun da -sanat- tiyatro sanatı olan -oyun- da
o sayılamayacak aşkınlığın da bir ucu..

ve insansının hayatı
sonsuz sayıda uzuvlarıyla
sayılamaz parmak uçlarının toplamı
maharetiyle oluşturulmuş bir alet
kendine aletler icat edebilir bir
alter personality..

hayat bu parmak uçlarından dokunur
örülür insansılara
uçsuz bucaksız gelen
görünen evrene göre
bu toz zerresi
minik yuvarlak motife
bir nefeste üfleniverir
hayatın o sonsuz nefesi
tek dokunuşuyla siliniverecek
silkiverecekken yüzünü-yer
nadide bir eser -bir- madalyon gibi
asılır boşluğunda şimdilik..

madalyonun hangi bir yüzünden söz edilebilir ki
sadece doğusundan mı sadece batısından mı
madalyonun uygarlık uzvu medeniyetin
medeniyet uzvu köhnemiş batıl ile bilek güreşindeyken..

küresellik kürekleri avuçlarca parmakların sayısı
el ayak toplamını aşamayan insansılara
insansıların açtığı yarıklarla
oyuklara yerleştirilişini bir marifet mi sayacağız..

yoksa.. sonsuz parmaklarına
sonsuzun parmaklarını örtüştürüp
bir kitap gibi kapatacak mıyız tarihi
bu tarihin bu sayfalarında..

göz kapaklarını kapattığında gördüğün resimdeki
o karanlık boşluktan süzerek süzülerek
yeni bir evren mi var edeceğiz
yoksa.. ne?

Ah! Bu veranda..
Yüreğin oturduğu salıncak..