P(ara)n(tez) Şiiri - Habibe Merih Atalay

"parantez aç penc-şenbe
kapa parantez yine perşembe...
yine..."

Bunu yapmazsam
İlerleyemiyorum
Ondan.

Ben de bu büyüük havuza akacağım
Sonra yine en dibe çökeceğim
Tor tor tooorrtu t a c a ğ ı m

Sonra kireç gözlerimde
Kireç düşlerim
Kireç dilim
Kireç ağzımdan
Kireç yüreğim

Bağaracak
Pazaaarrr cı geldiiiii!

Kireç!
Kireç!
Kireç!

Noluyoruz yaa!?
Noluyoruz?

Sarsılmıyor yerim göğüm hâlâ
İnim inim inlemiyor devranım
Duyulmuyor hiçbir içses

"ne bilmek istiyorsun?
hâlâ, ne bilmek istiyorsun!
BE KADIN!"