Paranoya Şiiri - Kağan İşçen

üşümek istiyorum
bitsin istiyorum sahipsiz bu sessizlik
bu yüzden gücüm tükenene kadar
sesini yazmak istiyorum
bana anlık bakışının iç burkan öyküsünü

tek paranoyamdı gideceğin
kalışınsa şüphelerimin tek ilacı
hayatıma benzersiz bir yorum katardı gülüşün
bil ki bir partizan ancak aşk için ağlar
bil ki kaba saba sandığın felsefemde
gözlerinin yalnızca bana bakan hali
ve sadece seni düşünmekte bencilim
yüreğimi pay etsem çocuklara
gökkuşağında gözlerinin binbir tonu
gitme yalvarırım
bakışlarınla mutluluğa salıncaklar kurmalıyım