Yoruldum konu sen olunca;
Dili geçmiş zamanlarla
cebelleşmekten...
Biliyorum çoktan kapandı devrimiz
ve istesekte bir daha
doğmayacak aynı güneş...
Ama aklımdayken ismin,
Bahsetmekten alıkoyamıyorum kendimi senden.
Kurduğum onlarca cümleden,
Biri de sen ol istiyorum...
Ha kalkıp da bağırmıyorum belki
adını deli gibi.
Fakat yokluğa karışmış
varlığınla kendimce
kavga ediyorum işte.
Biliyorum, kazanamam bu kavgayı,
Biliyorum, mağlubum zamanın önünde.
Ve de yoruldum artık
"Papatyaları çok severdi." demekten
Adın her geçtiğinde.
Kayıt Tarihi : 16.4.2025 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Papatyalara aşık birine itihafen..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!