''Bu masalı yazdığımda fark ettim, çocukluklarımız aynıymış, birbirimizi sevmemize bir başkası mani olmuş, dinler gelmiş, gök yüzleri küçülmüş, beden büyümüş , kanlar aktıkça birbirimize saygın konuşmaya başlamışız, masalın sonu mutlu biter ya, ben hiç kusmadan öleni görmedim ..
Nasıl mı?
Ayak izlerimi takip edin ..
- Florance 1800
Mutlaka işkence aleti olarak edebiyatı kullandım sana karşı, sonra saygı duyuyorlar ölülere, öldün ya hani sende, oysa Tanrı onları umursamayalım diye üzerine basmamızı istiyor ..
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta