Özümdeki Anam Şiiri - Erdoğan Çalışkan

Leyleğin kanadı taşımaz bizi
Ebe yardımını görmedin anam
Doğumda zahmetin içinde sızı
Kağnın adını vermedin anam

Emer iki çocuk doymaz sütünden
Komşuda olsa da sağmaz etinden
Toplar ebem Fati elin kıtından
Muhannete defter dürmedin anam

Kundağın toprağı pişiği keser
Lokum, geviş, bezle ağlayan susar
Çiçek, kuşpalazı bırakır eser
Kızamığa karşı durmadın anam

Yayla’nın pınarı düzenli akmaz
Ahırda yıkanan kusura bakmaz
Tokuçla astap’tan kirimiz çıkmaz
Deterjan sefası sürmedin anam

İnsan değil sanki çile kafesi
Gülmeyen bahtına çıkmadı sesi
Kucağımda verdi en son nefesi
Kadere mahkeme kurmadın anam

Eziyet ederek günahkar olma
İntizar alarak vebalde kalma
Süt hakkı korumaz, güvence bilme
Cennet kapısını sormadın anam

Erdoğan’ı sende verdi yaradan
Yetti vaden, geçip gittin buradan
Kavuşuruz bir gün gelen sıradan
Kefen kuşağımı örmedin anam

ERDOĞAN ÇALIŞKAN 15 08 2012