Özleye Özleye Yorulur Şiiri - Recep Uslu

Bak dostum !
Ne işin var gurbet elde
Koku olmaz kopardığın her gülde
O değil de
Bile bile gittin gurbet ele
Ümüğüne bir yumruk tıkansa da
Sevdiklerini özleyemezsin
Özlesen de söyleyemezsin
Ağlamak istesen
Cami avlusunda
Kilise direğinde
Gururuna dokunur yapamazsın
Sokak ortasında
Hayellere kapılıp
Bağıramazsın
Bile bile gittin ya gurbet ele
Bunlar suç gibi gelir sana
Bak bana
Hem ağlarım
Hem türkü söylerim
Hem mektup yazarım
Hem mesaj atarım
Yada şiirle anlatırım derdimi
Yarin kokusu gelir her esen yelde
Kargalar bizim memleketteki gibi konuşur
Annemin sesi duyulur
Kazak giy üstüne üşütme diye
Bazen sigarayı saklarsın
Baban geliverir aniden
Eğer ayağına girmiyorsa ayakkabı
Senin değildir
Kardeşin giymiştir seninkileri bile bile
Eğer omuz atarak yanından birisi geçmişse
Mutlaka görmediğin bir arkadaşındır
Kaldırımlar sökük
Yollar çamurludur
Ama memleketindir
Orada kalmak umulur
Taşına toprağına doyulur
Yare orada vurulur
İnsan gurbette
Sağır olur kör olur
Özleye özleye yorulur.