Bir çok şeyde olduğu gibi özleminde evreleri var
Birinci evre çok sancılıdır en zor olan evredir
Konuşamazsın gülemezsin yemek yiyemezsin uyuyamazsın nefes alamazsın tam anlamıyla bir çıkmazdasın
öyleki bir çoğu buna dayanamıyor
İkinci evrede yarım yamalak konuşur bıyık altı gülümser hiç bir tat alamasanda yersin bir şeyler
Uyursun yarım yarım olsada nefesler alırsın ciğerlerine bata bata
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta