Özlem Saba Şiirleri - Şair Özlem Saba

Özlem Saba

kimim ben?
hangi yolcu?

nerden gelip,
nereye gittiğini şaşıran!

Devamını Oku
Özlem Saba

ancak sevdiğin ve sevildiğin kadar kalabilirsin hayatta..
sevgi bittiğinde hayat da biter.
suçu başkasına atmaya lüzum yok.
kendi Kundalini'ndir cezanı kesen.


Devamını Oku
Özlem Saba

mutluluk,
herkesi peşinden koşturan,
varlığı ve yokluğu korkular yaratan..
hacmi özgül ağırlığı olmayan
dokunulamayan soyutluk tanrıçası...

Devamını Oku
Özlem Saba

saklambaç onayan iki sevgili gibiyiz,
ben varken sen yoksun,
sen varken ben yokum!

ne olacak şimdi?
nasıl bitecek bu oyun?

Devamını Oku
Özlem Saba

sallanıyorum,
ruhum sallanıyor...

derin bir fırtınanın bıraktığı harabeler içinde.
kendimi arıyorum!

Devamını Oku
Özlem Saba

Her anne ninni söyleyerek uyutur çocuğunu.
uyu da, büyü yavrum diye.
ben hiç söylemedim sana.

uyuma kızım!
uyuma ki, büyüyesin...

Devamını Oku
Özlem Saba

öyle alışık ki bedenim bedenine,
yüz bin yıldız altında,
bağlansa da gözlerim,
yine de tanığım tenine…

Devamını Oku
Özlem Saba

her şeyi sorguluyorum!
her şeyden önce kendimi.
Bildiklerimi…
bilemediklerimi…
bir heyecanın arkasına gizlenen varoluşum yoksa bir tesadüf müydü?
aklım mıydı şaşırtan beni, yoksa akılsızlığım mı?

Devamını Oku
Özlem Saba

aylardır kapının eşiğindeyim.
bir teki içerde, bir teki dışarda kunduramın.
zamanı durmuş, göçmekte olan bir kelebeğin
vakitle müjdelenişini bekleyişi gibi,
öylece bekliyorum…

Devamını Oku
Özlem Saba


aylardan nisan.
sanırım bahar.

camı açtım,
güneş yerinde yok...

Devamını Oku